Tradycyjne irlandzkie dania wielkanocne

Mieszkając w Irlandii, jako imigranci przejmujemy część tutejszych tradycji, a już coraz rzadziej daje się słyszeć, iż tutejsza kuchnia jest nudna, nieurozmaicona, natomiast jedzenie samo w sobie mało smaczne.

Po latach spędzonych na Zielonej Wyspie przyzwyczailiśmy się już do niektórych potraw, a i czasami pojawiają się na polskich stołach, więc uznam, że jesteśmy dobrze zasymilowani z tutejszym społeczeństwem. Oczywiście znajdą się osoby, których twarze wciąż zdobi, grymas niezadowolenia na samą myśl o irlandzkim objedzie, ale tego raczej nigdy się nie wyeliminuje.

Pozostając jednak w zgodzie z prawdą, irlandzkie potrawy wielkanocne, nijak się mają do naszej białej kiełbasy z chrzanem, żurku i makowca, ale są i są też tradycyjne, o których nie myśli się w ten sposób, bo podawane są właściwie przez cały rok.

Jako przystawka na irlandzkim stole wielkanocnym króluje zwyczajowo już wędzony łosoś, ale co ważne, musi pochodzić z Irlandii, jak i być wędzony przez lokalnych rzemieślników. Wówczas smak takiego jest wyborny, a ryba wysokiej jakości. Tego podaje się z placuszkami ziemniaczanymi, choć pojawiają się też wariacje na ten temat, czyli można tę rybę otrzymać na opiekanym chlebie z zielonym groszkiem purée.

Żeby tradycja była pełna, na wielkanocnym stole znaleźć się musi pieczona w całości noga jagnięca, a jagnięcina powinna pochodzić z Wicklow, bo właśnie tamtejsza uważana jest za najlepszą w kraju. Charakteryzuje się soczystością i kruchością, a i smakiem odbiega znacznie od tej z chowu przemysłowego. Do tego jagnięcina na Wielkanoc może być podana w różnych postaciach, czyli w formie kotletów, a nawet irlandzkiego gulaszu, ale tradycyjnie powinna być to pieczona noga jagnięca, która wcześniej natarta została czosnkiem, rozmarynem, oliwą z oliwek i solą.

Pieczony w całości łosoś, to także wielkanocna tradycja z tutejszych stołów, chociaż pojawiają się też inne ryby, o ile nie znajdzie się amatorów tej różowej ryby.

Pieczone ziemniaki, są jednak nieodłącznym elementem, więc muszą znaleźć się w wielkanocnym obiadowym menu, a piecze się je z przyprawami i dobrze posoloną skórką.

Kolejna tradycyjna potrawa na Wielkanoc jest dla koneserów, a przyznam, że jadam ją nie ze swojej winy dosyć często, choć wciąż budzi we mnie kontrowersje. Tą potrawą jest purée z marchwi i pasternaku, a o ile ma być do przełknięcia, to w mojej opinii jej mdła słodycz powinna zostać złamana odpowiednią ilością soli i pieprzu.

Kapusta włoska to potrawa, jak ją natura stworzyła, więc tutejsza kuchnia wielkanocna nie zna wyjątków, czyli podawana jest po ugotowaniu w wodzie z solą i pieprzem. Lepiej sprawdzi się jednak gdy ją zmieszać z ziemniakami, co utworzy colcannon. Ten tradycyjny powinien być jednak z jarmużem, a wówczas colcannon, jest znacznie lepszy.

Wielkanoc bez tradycyjnych bułeczek z krzyżem na wierzchu, nie będzie w Irlandii pełna, więc i te się podaje, a i wciąż pieczone są w domach. Bułeczki te charakteryzują się korzennym smakiem, są też lekko słodkie, a można podawać z konfiturami, jak i do uzupełnienia dań mięsnych.

Tradycyjnie podawano je na wielkanocne śniadanie z masłem i mlekiem.

W Polsce mamy pisanki, więc gotowane jajka z ozdobionymi skorupkami, a w Irlandii tradycja poszła w jajka wykonane z czekolady, więc są one tutaj bardzo popularne. Do tego znany jest też zwyczaj ukrywania ich w ogrodach, by dzieci mogły je odnajdywać po pierwszym wielkanocnym posiłku.

Simnel to z kolei ciasto wielkanocne i stale obowiązkowa pozycja na irlandzkim stole, a dodatki do niego stanowią o smaku. W cieście znajdują się więc suszone owoce, ale też przyprawy korzenne, a nawet whisky i marcepan.

Do tego w Irlandii na stole powinny znaleźć się czekoladowe zajączki, co budować ma świąteczny nastrój.

Wielkanoc w Irlandii jest jednak znacznie mniej skomercjalizowana, niż święta Bożego Narodzenia, ale to też czas, kiedy odwiedza się najbliższych i ucztuje.

Bogdan Feręc

Źr. MamaLivesIreland

Fot. CC BY-SA 2.0 James Petts