Szykuje się pogrom irlandzkich przedsiębiorstw, czyli kraj w ruinie

2 kwietnia, czyli w środę wejdą w życie cła, jakie na Unię Europejską nałożył Donald Trump, co oznacza, że wolna wymiana towarowa zacznie wyglądać nieco inaczej, więc do każdej z grupy towarów, jakie wysyłane będą do USA, trzeba będzie doliczyć od 15 do 25 procent opłaty celnej.

Po pierwsze podniesie to ceny, jakie konsumenci w Stanach Zjednoczonych płacić będą za towary zakupione na terenie Unii Europejskiej, a po drugie zwiększy się poziom obsługi takich dostaw, gdyż trzeba będzie zacząć wypełniać dodatkowe deklaracje dla służb granicznych oraz urzędów celnych. To oczywiście w większości sprawy techniczne, które w zasadzie są do przejścia bez specjalnych problemów, jednak wysokość ceł od początku budziła wiele kontrowersji i przez wiele firm uznana została za zaporowe.

Należy jednak przypomnieć, dlaczego Donald Trump zdecydował się na tak drastyczny krok, a główne powody są dwa. Pierwszym z nich jest nierównowaga eksportowo-importowa, więc większość rynków, jakie współpracowały z USA, miało nadwyżkę eksportową, czyli mniej na wymianie towarowej zarabiała Ameryka. To oczywiście nie był interes dla Stanów Zjednoczonych, gdyż zmniejszał wpływy do tamtejszego budżetu. Powodem drugim było obniżanie się produkcji na terenie USA, a i odpływ amerykańskich firm z rodzimego rynku oraz utratę miejsc pracy. Jest też powód trzeci, a ten dotyczy samych korporacji, które porzucały amerykańską ziemię, by szukać tanich wyrobników na świecie, a i korzystać z przywilejów podatkowych, więc i one nie są w tym przypadku bez winy.

Co jednak najważniejsze, a było to podkreślane w kampanii wyborczej Donalda Trumpa, coraz gorzej sytuacja w Stanach wyglądała na tamtejszym rynku pracy, więc bezrobocie utrzymywało się na stosunkowo wysokim poziomie, a nowych miejsc pracy przybywało bardzo powoli. Z tym właśnie próbuje walczyć Donald Trump, a pominę kwestię, którą ukrywają media głównego nurtu, iż Trump rozbija układy globalistów, którzy chętnie przejęliby władzę nad całym światem.

Tak na marginesie, Unia Europejska wciąż brnie w globalizację, chociaż straciła swój główny motor napędowy, jakim były Stany Zjednoczone i musi zadowolić się ekonomicznym planktonem, co nie wróży jej niczego dobrego.

To było tło, o jakim wielokrotnie w europejskich mediach się zapomina, a może nawet nie podaje się tego z pełnym rozmysłem, aby przedstawić działania Donalda Trumpa w złym świetle, jednak o ile spojrzeć na to z punktu widzenia pojedynczych państw, czy w takiej samej sytuacji, w jakiej były Stany, Irlandia oraz Polska postąpiłyby inaczej?

Każde z państw, więc wymienione już Polska i Irlandia mają jednak możliwość prowadzenia rozmów z administracją USA, więc wynegocjowania dogodnych warunków współpracy, a im szybciej to zrobią, tym szybciej stać się mogą krajami transferowymi i pół Europy korzystać będzie z udogodnień, jakie sobie wynegocjują. Nie bez przyczyny mówię tu o Polsce i Irlandii, a i nie robię tego z powodu, iż z jednej pochodzę, a w drugiej mieszkam, ale chodzi o wyraźne wskazówki, jakie obu krajom dał prezydent Trump. Polska jest mu potrzebna w rozgrywce z Rosją i w okresie po zawarciu pokoju na Ukrainie, a Irlandię lubi i jest dla niego czymś w rodzaju bramy do Europy. Poza tym USA mają tu kilka firm, które są dla nich kluczowe, a zobaczmy, że o nich nawet się w cłach nie wspomina, więc będą sobie działać nieniepokojone przez nikogo. Tym samym Polska i Irlandia, gdyby tylko chciały i przestały bać się opinii Brukseli, mogłyby uzyskać inne niż ogólne zasady współpracy z USA.

Do brzegu, bo zahaczyłem o kolejny kontekst tej sprawy, a mógłbym o kilka innych, chociaż tak na marginesie, jak już Stany przejmą Grenlandię, to będziemy mieć do nich jeszcze bliżej, więc właściwie będzie to nasz wyspiarski sąsiad.😉

I tak znaleźliśmy się w irlandzkiej przestrzeni gospodarczej, w której wiele firm współpracuje z gospodarką USA, a cła, jakie w środę zaczną obowiązywać, dotyczyć mają ponad 950 irlandzkich firm, które są eksporterami do Stanów Zjednoczonych. Nic dobrego dla nich z tego nie wyniknie, a mogą napotkać wiele trudności, w tym znaczne zmniejszenie ilości zamówień, a nawet może dojść do zakończenia kontraktów. O ile tak się stanie, eksporterzy tuż po zmniejszeniu zamówień poinformują swoich pracowników, że ci nie są już potrzebni, więc przeprowadzą pierwszą z redukcji zatrudnienia.

Będą i kolejne, bo po okresie nadziei, że jednak irlandzkim ministrom, którzy w tych dniach udają się do USA, dane będzie wynegocjować korzystne warunki. Tak się raczej nie stanie, a wskazuje na to zachowanie rządu, który chce kroczyć w stronę ekonomicznej przepaści ręka w rękę z Brukselą.

Co jednak istotne w tej sprawie, pojawiły się już opinie, że skutki ceł dla Irlandii będą nieporównywalnie większe od brexitowych, a wówczas wymiana towarowa z Wielką Brytanią prawie całkowicie się załamała. Spójrzmy jednak na to z innej perspektywy, skoro eksperci podają ten przykład, ale nie chcą z jakiegoś powodu dopowiedzieć, że teraz oba kraje odbudowały właściwie swoją wymianę towarową, czyli było to możliwe i należało znaleźć rozwiązania problemów.

Nie twierdzę, że tak samo będzie w przypadku USA, ale nie można w mojej ocenie straszyć społeczeństwa, iż nastąpi totalny koniec współpracy ze Stanami Zjednoczonymi.

Aktualnie i to już potwierdzone, duże irlandzkie firmy szukają rozwiązań, jakie przyczynią się do utrzymania współpracy z USA, więc analizują łańcuchy dostaw i w tych szukają słabych punktów, aby wykorzystać na swoją korzyść. Jest tu jeszcze jedna kwestia, bo o ile irlandzki rząd nie zrobi w tej sprawie więcej, niż czynił do tej pory, skutki dla tutejszej gospodarki mogą być opłakane, więc będą zarówno oddziaływać na Zieloną Wyspę długoterminowo, jak i głęboko, co drastycznie zmieni obraz ekonomiczny Irlandii.

Pierwsze ucierpią małe irlandzkie firmy i można się spodziewać, że za kilka do kilkunastu dni zaczniemy słyszeć o ich zamykaniu.

Bogdan Feręc

Źr. Sunday Independent

Photo by Cosmin Gurau on Unsplash