Lęk separacyjny to integralna część rozwoju każdego dziecka. Występuje on w sytuacji pozostawienia małego człowieka samemu sobie lub nawet samej groźby potencjalnego odłączenia od rodzica (najczęściej matki).
– Lęk separacyjny typowo zaczyna się od mniej więcej 8 miesiąca do 2 roku życia. Od trzeciego roku życia stopniowo zmniejsza swoje nasilenie, by całkowicie zaniknąć około piątego – mówi w rozmowie z MarketNews24 Mateusz Kurek, psycholog i psychoterapeuta w Centrum CBT.
W podanych wyżej widełkach czasowych lęk separacyjny traktowany jest jako coś normalnego i przemijającego, nie wymagającego leczenia. Jeśli jednak tak się nie stanie i lęk przed odłączeniem się od rodzica nie zanika, możemy mówić wtedy już o opisanym w kryteriach diagnostycznych separacyjnym zaburzeniu lękowym.
Separacyjne zaburzenie lękowe obejmuje między innymi takie objawy jak utrwalony i nadmierny lęk do pozostania samemu bez osób znaczących, utrwalone i nadmierne zamartwianie się potencjalną stratą osób znaczących czy utrwaloną niechęć lub odmawianie wychodzenia do szkoły z powodu lęku przed oddzieleniem.
– Tym, czym można byłoby różnicować więc lęk przed pójściem do szkoły od separacyjnego zaburzenia lękowego byłoby kryterium obiektu: czy dziecko boi się np. tego, że opuści mamę, czy tego, że w szkole będzie potencjalnie ofiarą bullyingu lub niesprawiedliwego traktowania przez nauczyciela? A może istnieje jeszcze jakiś inny, bardziej specyficzny powód? – wyjaśnia Mateusz Kurek, psycholog i psychoterapeuta w Centrum CBT.
Photo by Feliphe Schiarolli on Unsplash