Jak ropuchy wracają do Kerry

Irlandia ma swoją rodzimą ropuchę, która w naturalnym środowisku bytuje wyłącznie w hrabstwie Kerry i to w okolicach wybrzeża tego hrabstwa.

Gatunek ten jest zagrożony z powodu zmieniających się praktyk rolniczych w tym rejonie, a także ze względu na zmiany klimatu. W ramach programu hodowlanego prowadzonego przez wolontariuszy we współpracy ze Służbą Parków Narodowych i Dzikiej Przyrody w Dingle Oceanworld wyhodowano 1000 osobników, z których część trafiła już do środowiska naturalnego.

Ropuchy nie są jednak żabami, jak powszechnie się uważa, a należą do gromady płazów, rzędu bezogonowych i rodziny ropuchowatych. Ropuchy są też sprzymierzeńcami ludzi, a zjadają ślimaki oraz owady, które często uszkadzają uprawy i kwiaty. W ciągu swojego około 10-letniego życia ropucha zjada średnio kilkaset tysięcy szkodników.

Swoje miejsce zamieszkania ropuchy, znalazły w nowym irlandzkim parku narodowym Páirc Náisiunta na Mara, który powstał w hrabstwie Kerry. Na wolność wypuszczone zostało już 500 ropuch paskówek, które są jedyną rodzimą odmianą ropuchą w Irlandii, a swój nowy dom mają w pobliżu wydm w Inch.

Specjalista ds. płazów w NPWS powiedział, że projekt ma na celu zwiększenie szans na rozród ropuch. W wywiadzie dla RTÉ dr Ferdia Marnell opisał ropuchę jako „zupełnie podobną do żaby”, tylko trochę mniejszą. Dodał, że mają one „bardzo charakterystyczny żółty pas biegnący wzdłuż środka grzbietu”, co odróżnia je od żab.

– A potem, jeśli widzisz, jak biegną, to tak naprawdę nie skaczą, jak żaba. Tak naprawdę biegną po ziemi.

Dr Marnell powiedział również, że paskówkę można znaleźć jedynie na pasach wybrzeża zatoki Castlemaine oraz w okolicach wysp Maharees i Castlegregory w hrabstwie Kerry. Ropuchy te spędzą około dwóch lub trzech lat na lądzie, jedząc i rosnąc, a „mam nadzieję, że za około trzy lata będą wystarczająco duże, aby wrócić do stawów i faktycznie zacząć się rozmnażać”.

Niestety mają też naturalnych wrogów, więc:

– Wszystko lubi je jeść, wszystko, co jest od nich większe, od ryjówek i szczurów, po czaple, wydry i lisy. To coś w rodzaju szybkiego jedzenia dla każdego drapieżnika, który tam grasuje.

Dr Marnell powiedział, że największym zagrożeniem dla paskówki jest stadium kijanki.

– Więc kiedy są w stawie, a rozmnażają się w płytkich stawach, które mają tendencję do wysychania. To w pewnym sensie naturalna rzecz, ale w niektóre lata odnosimy duże sukcesy. Ubiegły rok był naprawdę dobry i mieliśmy tysiące młodych ropuch, które przeszły metamorfozę. Jednak w tym roku było trochę sucho w złym czasie. Więc byliśmy naprawdę zachwyceni współpracą z Dingle Ocean World, aby spróbować uratować niektóre z tych kijanek.

Dr Marnell powiedział również, że kijanki „przeszły metamorfozę w ciągu ostatniego tygodnia i są gotowe, by wrócić na wolność. Miejmy nadzieję, że wszystko pójdzie dobrze”.

Bogdan Feręc

Źr. RTE

Photo CC BY-SA 2.0 Bernard DUPONT