Jak Donek z Endrju gwarzyli 😉

Powiedzmy to szczerze, że wizyta prezydenta Andrzeja Dudy w Stanach Zjednoczonych do najdłuższych nie należała, a może bardziej samo spotkanie z prezydentem Donaldem Trumpem, bo 10 minut to tak, jak całkiem dla niektórych udany seks.

Zastanówmy się jednak, co oprócz gładkich słówek, jakie pod swoim adresem wypowiadali prezydenci, mogło się stać, a właściwie nic specjalnego. Przez 10 minut omawiać zagadnienia związane z polityką międzynarodową? Omówić wojnę na Ukrainie? A może sojusz Polski ze Stanami?

Dobrze, że obaj prezydenci się znają, to nie tracili czasu na prezentację swoich osób, bo wówczas to w ogóle zrobiłoby się 7 minut.

W całej sprawie prawdy się nie dowiemy, bo ma być i będzie jeszcze przez jakiś czas tajemnicą, ale wkrótce powinny nastąpić jakieś przecieki, co faktycznie stało się w Stanach, podczas spotkania, na które Donek Andrzeja wezwał, czy tam zaprosił – mówiąc językiem dyplomacji.

Spotkanie vel rozmowa mogła wyglądać tak:

– Cześć Endrju

– Cześć panie prezydencie

– No, siadaj, bo zalatany jestem, tu Izrael, tu konwencja, a i tego tam… Jak on ma… aktora z Ukrainy muszę ogarnąć.

– Zelensky panie prezydencie

– Aaa, tak.

– Dobra, nie ważne, jak zwał tak zwał, z resztą te wasze słowiańskie nazwiska trudno wymówić. Do rzeczy, słuchaj, potrzebna nam jest Polska, żeby przestała gadać coś o Ukrainie w NATO i Unii Europejskiej, a jak coś, to przez was będą musiały przejść ze cztery armie.

– Ale panie prezydencie…

– Endrju, ty masz mi powiedzieć tak albo nie, ja nie mam czasu na pierdoły.

– No, ale muszę się zastanowić.

– Fu*k. Masz minutę.

– Zgadzam się.

– I to wszystko i do gabloty. Swoim to powtórz. To lecę, bo mam teraz obiad planowy z ambasadorem Izraela. Trzymaj się Endrju.

– Do widzenia panie prezydencie.

Bogdan Feręc

Fot. Public domain The White House – zdjęcie ilustracyjne